Mamo jesteś winna!

źródło: kaboompics.com

Pamiętasz to uczucie, kiedy żadna myśl nie zaprząta Ci głowy, kiedy mogłaś spokojnie oddać się zabawie z dziećmi lub ulubionej lekturze? Pamiętasz? Nie? Ja też nie!

Narastająca frustracja, poczucie niezadowolenia z siebie, z tego co robię, jaką jestem matką, żoną… wręcz wszechogarniające i pojawiające się na każdej płaszczyźnie, to od razu pojawia się w mojej głowie. 

Ile razy dziennie obwiniałaś się o płacz dziecka, małowartościowy obiad, że ciasto nie upieczone, o naczynia w zlewie, że mieszkanie nieposprzątane, że nie bawiłaś się z maluchem dość długo i tak można wymieniać i wymieniać, a lista każdej z nas pewnie nie miałaby końca.

Od momentu pojawienia się maleństwa na świecie, czy znalazł się choć jeden dzień, taki normalny bez krytykowania siebie w nowej roli? Ba czy patrzyłaś na siebie choć raz jako dobrą matkę?

I jak znajdujesz? Hmm mi też ciężko taki dzień odszukać w pamięci.

Mam wrażenie, że na ramieniu ciągle mi siedzi mały „potwór”, który w kółko przypomina, o tym że nie jestem wystarczająco dobra, że każde spojrzenie na ulicy, w sklepie tak woła do mnie, do niego, a ja mu wierzę i każda moja myśl, mnie w tym utwierdza. 

Od momentu stania się mamą, cały czas staram się do czegoś dążyć, coś innym udowodnić, tylko w tym wszystkim już zapomniałam co…

Ten mały stworek jakby wchodził do mojej głowy, ciągnął za najbardziej wrażliwe i stresogenne linki, przez co staję się słabsza, a on? Rośnie w siłę i to jaką! Ja staję się bezbronna, a on zbiera żniwa w postaci mojego poczucia winy!

Patrząc statystycznie 9 na 10 kobiet ma poczucie winy rozstając się z dzieckiem. O to już w naszym przypadku często stan przedzawałowy. Wyrzuty sumienia i poczucie winy sięga zenitu. 

Tylko tak naprawdę po, co? 

Maluch pewnie w przedszkolu, z opiekunką czy babcią, nawet jak troszkę poplącze (co jest normalną reakcją) to przez większą część dnia świetnie się bawi. 

A Ty Mamo? Choć na chwilę zapominasz o poczuciu winy? Nie i z każdą minutą czujesz się coraz gorzej, coraz gorszą matką.

A kiedy dołożymy do tego pracę zawodową, to już poległyśmy na całej linii.

Dajesz z siebie wszystko, a ten przebrzydły potwór, ciągle gada swoje. Jesteś złą matką, jak mogłaś zostawić dziecko!  A Ty nie dość, że tracisz niepotrzebnie energię na walkę z nim, po i tak w końcu mu się poddajesz. 

Fakt 9 na 10 kobiet ma poczucie winy, nie radząc sobie w domu i pracy. I tu się chwilę zatrzymaj, zrób pauzę, wciśnij stop! Spójrz chociaż przez chwilę, ile tak naprawdę robisz i pokaż mi inną osobą, która poza codziennością ogarnia tyle rzeczy. Mówisz, że nasze mamy tak robiły, owszem, ale im żyło się troszkę inaczej. Poza tym one to one, a Ty to Ty! I nie pozwól sobie wmówić, że jest inaczej. Każda z nas na co dzień zmaga się z różnymi trudnościami, czasem robi to lepiej, czasem gorzej, ale dajemy z siebie wszystko a nawet więcej!

Odwróćmy teraz sytuację: Mamy siedzące w domu mają lepiej? Też nie! Przecież one tylko siedzą i nic nie robią, więc poczucie winy z tego „nic” nierobienia również rośnie. – 7 na 10 kobiet ma poczucie winy, gdyż nie czuje zadowolenia przebywając z dziećmi, ale nie bierze się to znikąd. Ile można słuchać, że nic nie robisz, ile można bawić się w te same zabawy, jak maszyna powielać te same czynności.

Najzabawniejsze w tym wszystkim jest to, że ten „potworek” to my same stawiamy się w roli „winnego” i sadzamy na ławie oskarżonych, jakbyśmy nie wiem jakie wielkie przestępstwo popełniły.

A przecież pełnimy najpiękniejszą i najważniejszą rolę w życiu. Ile razy przed staniem się mamą odczuwałaś poczucie winy, albo nawet używałaś tego słowa? Pewnie rzadko Ci się to zdarzało?

Skąd w Nas tyle negatywnych emocji? Po co nam one, dlaczego pozwalamy im zabierać nasz cenny czas, energię, którą możemy poświęcić rodzinie.

Pora zmienić myślenie i zacząć skupiać się na pozytywach!

Spróbuj choć przez jeden dzień zakleić buzię temu potworkowi i zobacz co się stanie?  Obiecuję, że poczujesz się lepiej, a tego zgredka pożegnasz na zawsze.

Codziennie podkreślaj jaką jesteś dobrą matką i jakie dobre rzeczy zrobiłaś. Mało Ci zapisuj wszystko i czytaj, wertuj zeszyt, notatki jakby były Twoją biblią. 

Nie pozwól stłamsić się potworowi poczucia winny. I wyrzuć ze swojego słownika słowo winny/a!