Wystarczy się po prostu zatrzymać.

Codziennie jest coś ważnego, ważniejszego od tych chwil razem, od tych małych radości, kiedy możecie zatrzymać się na chwilę i wysiąść z pędzącego pociągu jakim jest codzienne życie...

I wtedy przychodzą one - weekendy, kiedy jest czas, by się zregenerować, nacieszyć sobą, uciec od wiszących nad naszymi głowami problemów, naglących telefonów, maili, itp. 

Kiedy budzisz się rano i nie musisz od razu pędzić do komputera by sprawdzić czy nowe zadania przez noc nie wyrosły, jak grzyby po deszczu. Kiedy planowanie zostawiasz na poniedziałek, a korzystasz, wręcz czerpiesz z tu i teraz. Czemu w tygodniu tak ciężko znaleźć czas na to wszystko, od kiedy godzenie pracy z życiem rodzinnym stało się takie trudne ?

To ma być ta dorosłość ?

To ja jej nie chce, chce dalej być dzieckiem z dzieckiem. Chce mieć czas dla nas, dla bliskich, znajomych. Nie wcale nie muszę mieć tego wszystkiego, co powinno się mieć, ani być tak gdzie się powinno bywać. Nie chce tracić na tą pogoń tego najważniejszego czasu, naszego czasu. Chce czerpać radość z tych wszystkich chwil razem, chce je układać i zapisywać w swej pamięci jak kartki w książce, by móc zawsze do nich wracać. Chce czerpać z nich garściami, jak najsłodszy nektar życia.  Chce być obecna w życiu , w swoim , naszym życiu, a nie przyglądać się mu z boku, goniąc niewiadomo za czym…

Czy to tak naprawdę jest  takie trudne …

Co jest mam do szczęścia potrzebne drogie gadżety by błyszczeć w towarzystwie, czy oni  - rodzina, ta jedyna, przed którą nie trzeba grać udawanych ról, nie trzeba zakładać masek, ani stroić się w piórka?

Ich nie kupisz, nie zatrzymasz by nie dorastali, możesz jedynie iść obok tego, bądź wejść całą /łym sobą i uczestniczyć, po prostu być, żyć, tak jak chcesz z nimi , tymi Twoimi najwspanialszymi.

Czerpać radość, energię i siłę z każdej chwili razem, tak to nic nie kosztuje, to trzeba zacząć robić, codziennie nie od święta…  

Nauczyć się cieszyć tym i tymi których się ma, bo tak naprawdę by odnaleźć szczęście niewiele potrzeba, zamiast pędzić wystarczy się po prostu zatrzymać.