Jak rozmawiać z dzieckiem o seksie? ( wiek przedszkolny )

mamywsieci.pl

Dzieci bardzo wcześnie zaczynają interesować się swoim ciałem oraz różnicami w budowie ciała u chłopców i dziewczynek. Są to jak najbardziej naturalne pytania, wynikające z dziecięcej ciekawości i chęci eksplorowania otoczenia. Rodzice często nie wiedzą, co w takiej sytuacji odpowiedzieć: ile można powiedzieć, jak to przekazać? Mówić bajki czy prawdę?

Już przedszkolaki zastanawiają się czemu mają taką budowę, pytają skąd się biorą dzieci, jak dziecko pojawia się w brzuchu mamy i jak z niego wychodzi? Tego typu pytania na tym etapie rozwojowym są jak najbardziej normalne.

Dlaczego warto szczerze rozmawiać z dzieckiem o seksie?

Otwartość w rozmowie o seksie i cielesności jest ważna. Nie chodzi o to, żeby zarzucać dziecko kłopotliwymi szczegółami. Wiedza, jaką zdobędzie dziecko w dzieciństwie, w przyszłości zaowocuje większą pewnością siebie, lepszą kontrolą i odpornością na działania, na które dziecko nie jest jeszcze gotowe.  W okresie dojrzewania taka otwartość może bardzo ułatwić budowanie relacji z nastolatkiem. Badania dowodzą, że szczere, naturalne rozmowy o ciele i seksualności przynoszą same korzyści. Dzieci, z którymi poruszano te tematy, później rozpoczynały współżycie seksualne. Przeprowadzone rozmowy z osobami w wieku 16-24 lat  wskazywały, iż 20% mężczyzn i 40% kobiet było przekonanych, że tak wcześnie rozpoczęli aktywność seksualną, bo nikt nie rozmawiał z nimi na ten temat.

Od czego zacząć rozmową o seksie?

Jeśli zaczynają padać pytania, to najlepiej od razu starajmy się na nie dziecku odpowiedzieć. Nie bójmy się rozmawiać - dziecko często poprzez ujecie problemu samo pokaże nam, ile chce wiedzieć. Nie zwlekajmy z poruszeniem tego tematu, ponieważ maluch może się zniechęcić i zacząć szukać odpowiedzi na podstawie innych źródeł, np.: Internetu lub kolegów. Wtedy  już nie będziemy mieli wpływu, jakie wiadomości zostaną mu przekazane.

Warto samemu dziecku zadać pytanie, co ono uważa na dany temat - dzięki czemu będziemy mieli możliwość zweryfikować, co dziecko już wie.  Rozmowę należy przeprowadzić stosownie do możliwości malucha. Odpowiadajmy najprościej jak potrafimy, nie wymyślajmy zagmatwanych historii, ponieważ dziecko raczej ich nie zrozumie. Może go to także zniechęcić do podejmowania tematu w przyszłości. Jeśli trzylatek zapyta: „Skąd się biorą dzieci?” na tym etapie powinna wystarczyć odpowiedź: „Z brzuszka mamy”. Dziecko otrzymuje konkretną odpowiedź na zadane pytanie i jeśli jest ciekawe, co się dalej dzieje, po prostu zapyta. Dlatego najlepiej odpowiadać krótko i bezpośrednio na zadane pytanie. Nie opowiadajmy bajek, bo prędzej czy później dziecko pozna prawdę, a my wówczas wyjdziemy na kłamców.

Jeśli dziecko nie podejmuje tej tematyki, może to być sygnał, że się boi. Może wcześniej wyczuło, że w rodzinie ten temat jest uważany za bardzo krępujący a ono samo uważa, że to coś złego, kłopotliwego? W sytuacji, kiedy dziecko nie pyta o sprawy związane z seksem, warto samemu rozpocząć taką rozmowę, w celu weryfikacji wiedzy, jaką dziecko już posiada. To również  dobry moment, by sprostować często mylne wyobrażenia dotyczące współżycia.  

Warto również pamiętać, że raz udzielone odpowiedzi nie wystarczą i nie mamy problemu „z głowy”. Pytania mogę się pojawiać również później i dlatego warto pamiętać, co się na nie wcześniej odpowiedziało.

W sytuacji, kiedy ten temat jest dla nas dość trudny, warto sięgnąć po propozycje książkowe, które zostały specjalnie przygotowane dla rodziców. Może to ułatwi nam rozmowę i obniży napięcie wynikające z krępującej sytuacji?

Bibliografia: Rozwój psychiczny dziecka od 0 do 10 lat - Louise Ames Bates, Sidney Baker, Sidney M. Baker.

Dla tatento.pl