Sobotnie przemyślenia cz 2.

Dzisiejszy dzień minął nam trochę spacerowo kulinarnie, tak jakoś nam się zachciało. Była pyszna owocowa sałatka da Lu, a Ma w końcu się zebrała i zeszła do piwnicy po machinę do chleba i o się zrobiło.Fakt po ponad rocznym bezczynnym kurzeniu się i wyjściu z wprawy, jakoś poszło, trochę krzywo i kanciasto, ale jest, Lu jak tylko spróbowała, cały wieczór biegała i wołała : "Mama buła")

Dzisiaj sobota, czyli dzień na przemyślenia i już od rana mi się zebrało. Czy nasze społeczeństwo, przez ostatnie lata "dobrobytu" nauczyło się tylko zepsute rzeczy zastępować nowymi, a gdzie się podziało naprawianie? I czy takie zachowanie przeniosło się również na relacje międzyludzkie???

Przecież łatwiej jest wyrzucić niepotrzebną, bezużyteczną rzecz niż ją naprawić. Wszystko jest teraz dostępne w nadmiarze, to po co się wysilać.

Odnoszę wrażenie, że inne osoby traktujemy tak samo, nie podoba się, coś jest nie po naszej myśli, to po co  coś naprawiać, szukać przyczyny nieporozumień, przecież taką znajomość można wyrzucić. 

Teraz jak nie jesteś po rozwodzie - to nie jesteś trendy ??? taki mi się wydaje, a bynajmniej  takie wyobrażenie o związkach buduje w moich oczach rzeczywistość i to co się dzieje dookoła...

Czy takie nowe "stereotypy" przekazujemy też naszym dzieciom, po części tak, ale też społeczeństwo i rozwój nas do tego popycha: "ja mam nowe, ty masz jeszcze nowsze i fajniejsze, nie stare to obciach i wyrzuciłem/am"

No i Lu wstała, więc na razie tyle...